جماز

جوابی زیبا ازاستادرحیم پورازغدی:                     حجاب در اسلام برای زن به عنوان حمایت از زن مطرح شد. زنان مسلمان دوست ندارند وقتی درون جامعه می آیند مردان نگاهی به آنان بکنند که جنبه جنسی داشته باشد. زنان مسلمان معتقدند که مسائل جنسی، از آن خانواده و حریم خصوصی است نه محیط پارک و دانشگاه. دو نفر وقتی صحبت می کنند توجهشان به جنسیت فرد مقابل نیز هست حالا زن مسلمان دوست دارد وقتی با کسی صحبت می کند بیشتر به انسانیتش توجه کنند نه جنسیتش.

در بیرون همه ما انسانیم نه زنیم و نه مردیم. نباید طوری بیرون بیاییم که زن بودن ما یا مرد بودن ما مشخص و بارزتر باشد. علت دیگر این است که نگاه های مردان به آنان توهین آمیز است و می خواهند برای احترام خودشان حجاب داشته باشند و از طرفی برای امنیت خودشان. در جوامعی که این طور نیست هم امنیت زنان کمتر است و خشونت علیه زن بیشتر است و هم احترامش کمتر است. در آن کشورها می گویند تو خودت خیلی مهم نیستی، زیبایی و بدنت مهم است.

اگر زن در یک جامعه ارزشش فقط به زیبایی هایش باشد، آن وقت این مال یک دوره محدودی است. یک دختر مگر چندسال آن زیبایی را همراه دارد. اگر فقط ارزش او به زیبایی اش باشد، هروقت که زیبایی اش کم شد، احترامش نیز کم می شود و نیاز پیدا می کند که خودش را به مردان نشان دهد که من هنوز زیبا هستم. در اسلام ارزش انسان به خودش و روح اوست. این طور نیست که اگر زیبایی اش کم شد ارزشش نیز کم شود.

برهنه شدن زن به نفع زن نیست. به نفع مردان است. به نفع مردانی است که می خواهند به صورت مجانی از این زیبایی ها استفاده کنندو تنها به دنبال لذت شان هستند. زنان مسلمان با حجاب بیرون می آیند چون خودشان را کالایی برای مردان نمی دانند. یکی از دلایل فروپاشی خانواده همین برهنگی و حجاب است. مردی که در بیرون با جاذبه های مختلف زنان بیرونی است ممکن است وفاداری نسبت به همسر خودش کمتر شود و از آن طرف آن همسر فکر می کند که شوهرش به او توجه نمی کند و در نتیجه زن هم می رود به سمتی که خودش را طور دیگری ارضا کند.

مسئله کم شدن احترام زن در جامعه مسئله مهمی است و بزرگترین ضربه را برهنگی و بی حجابی او به زن می زند. نکته بعدی این که در فرهنگ اسلام، زن به عنوان انسان محترم است. در خانواده ها زنان و مردان ما فقط به دنبال جاذبه های جنسی نیست همدیگر را دوست دارند و  زنان و شوهرها با هم دوست هستند و رابطه عاطفی دارند. قرآن می فرماید زن و مرد باید به یکدیگر آرامش دهند. قرآن می گویند زن و مرد باید در مسائل درون خانواده مشورت کنند. رابطه شان بر اساس عشق و دوستی باشد. خانواده را با قانون نمی شود نگاه داشت با عشق می توان نگاه داشت. پس حجاب تحمیل شده بر زنان نیست. انتخاب اوست برای اینکه احترام داشته باشد در جامعه.

در ایران، ۶۴ درصد دانشجویان در دانشگاه ها خانم هستند یعنی دانشگاه های ما اکثرا خانم هستند. نزدیک به نیمی از معلمین ما در مدارس خانم هستند. پرستارها خانم هستند. در پارلمان ما نماینده مجلس زن داریم، بین شاعران و دانشمندان ما تعدادی خانم ها هستندو…. در اسلام ما مسائل را به زنانه و مردانه تقسیم نمی کنیم از لحاظ انسانیت مساوی اند. در بیش از ۹۰ درصد مواقع نیز به صورت حقوقی با هم مساوی اند. آن ۱۰ درصد هم به خاطر تفاوت واقعی زن و مرد است و در آنجا مجموعا بازهم مساوی اند به این صورت که آنجا مقداری به مردان حق داده شده و در مسئله ای دیگر به زن بیشتر داده شده. 

زن و مرد شباهت حداکثری دارند و ارزششان پیش خداوند یکی است و درمواقعی وجود دارد که از جهت روحی، جسمی و استعدادها و تمایلاتشان با هم متفاوت هستند. نوع زیبایی شناسی زن متفاوت است. بعضی می گویند وقتی یک تابلو را به یک زن و مرد نشان دهی دوجور آن را توصیف می کنند. اسلام می گوید آن شباهت ها را ببینید منتها باید آن تفاوت ها را هم ببینید. مرد و زن نباید از این تفاوت های همدیگر سوءاستفاده بکنند. پیامبر(ص) فرمود هر مردی زنش را کتک بزند، آنها از امت من نیستند.

اسلام می گوید زن وظیفه ندارد که تامین اقتصاد خانواده را بکند. یعنی زن را نمی شود مجبور به کار کرد. زن را باید پدر و پس از ازدواج همسرش باید خرجش را بدهد. این وظیفه مرد است. از آن طرف زن، حقوق اقتصادی دارد یعنی می تواند وارد اقتصاد شود و مالکیت مستقل از پدر و شوهرش داشته باشد.

قرآن صریحا می گوید که ارزش انسان ها به تقوا و ایمانشان است.

مثلا بعضی استعدادها در مردان بیشتر است و بعضی استعدادها در زنان بیشتر است. مرد و زن آنجا که استعدادشان بیشتر است باید به همدیگر کمک کنند و همدیگر را کامل کنند و خانواده را به پیش ببرند. نگاه مرد و زن به زندگی و خانواده تفاوت هایی با هم دارد. این تفاوت ها خوب است. اگر مرد و زن عین هم باشند غلط است. یکی از توهین هایی که غرب به زن می کند وقتی می خواهند بفهمند که به زن ارزش گذاشتی یا نه می گویند آیا ارزش های مردانه را به زن داده ای؟ یعنی حقوق و اختیارات مردانه را بدهی ارزش دار کرده ای. در اسلام، ارزش زن را با خودش باید سنجید و مرد را با خودش نه اینکه مانند غرب، ارزش زن را با مرد بسنجند. هیچ کس نباید به مرد بودن یا زن بودنش افتخار کند. ما که انتخاب نکرده ایم. بنابراین هیچ کس نباید افتخار کند که من مردم و من زنم. باید رابطه انسانی و اخلاقی داشته باشیم.

متاسفانه در غرب آزادی یعنی سکس. اگر این آزادی است بله اسلام با این آزادی مخالف است. این آزادی توهین به زن است. اسلام اجازه نمی دهد به زن توهین شود. زن در اسلام، حرمت دارد.

این توهین به زن نیست که این سرمایه داران وقتی جنس هایشان را می خواهند بفروشند زنی باید بیاید و عریان شود و با حالت عشوه و حالت های خاص زنانه خودش را نشان دهد؟ اینها توهین به زن نیست؟ یعنی زن باید بیاید آن جا که سرمایه دار بتواند جنسش را بفروشد؟ زنان مسلمان اجازه نمی دهند که به خودشان اهانت شود.

منبع : چرا حجاب داریم؟ | حجاب برتر 

آخرالزمان به دورانی گفته می‌شود که وقایعی عظیم و عجیب در آن رخ می‌دهد

‹‹آخرالزمان›› یا پایان دوران همانگونه که از نام آن برمی‌آید به انتهای یک دوره اطلاق می‌شود و مقطعی از زمان است که در آن تغییر از یک دوره به دوره‌ای جدید رخ می‌دهد. از آنجا که اکنون دوره دنیا برپاست آخرالزمان به انتهای دوره دنیا مربوط می‌شود.

آخرالزمان از دیدگاه ادیان به دورانی گفته می‌شود که وقایعی عظیم و عجیب در آن رخ می‌دهد و حاکی از انتهای زندگی به شیوه فعلی بر روی زمین است. انتظار می‌رود با سپری شدن آخرالزمان دوره جدیدی فرا برسد که بسیار با وضعیت پیشین آن متفاوت باشد. همچنین در این زمان است که ادیان الهی به ظهور مردی بشارت داده اند که ظلم و جور را از زمین بر می‌چیند و آن را پر از عدل و داد می‌سازد٫ نمونه چنین بشارت هایی در کتب آسمانی آمده است.

علائم آخرالزمان :

"در آخرالزّمان، خواهی دید که پدران و مادران از فرزندان خود به شدّت ناراضی اند و عاقّ والدین شدن رواج یافته است. حرمت پدران و مادران سبک شمرده می شود. فرزند به پدرش تهمت می زند، پدر و مادرش را نفرین می کند و از مرگ آنها مسرور می شود. در آن هنگام، طلاق و جدایی در خانواده ها بسیار خواهد شد. در آن زمان، فتنه ها چونان پاره های شب تاریک، شما را فرا می گیرد و هیچ خانه ای از مسلمانان در شرق و غرب عالم نمی ماند؛ مگر اینکه فتنه ها در آن داخل می شوند."( الملاحم و الفتن، ص 38.)

در روایات اسلامی برای دوره ی آخر الزمان علایم و نشانه هایی ذکر شده است. اینک به برخی از این علایم و نشانه ها اشاره می کنیم :

1- گسترش ترس و ناامنی
امام باقر علیه السلام می فرماید : « لایقوم القائم إلا علی خوف شدید ....» ؛ « حضرت قائم علیه السلام قیام نمی کند مگر در دورانی پر از بیم و هراس .» و نیز فرمود : « مهدی علیه السلام هنگامی قیام می کند که زمام کارهای جامعه در دست ستمکاران باشد . »

2- حرام خوری و آلودگی های اقتصادی
در آخرالزّمان بحران اقتصادی حرام به حدّ اعلای خود می رسد، خانواده ها تقوای اقتصادی را از دست داده و در منجلاب آلودگی های اقتصادی همچون ربا، کم فروشی، رشوه خواری و گران فروشی غوطه ور می گردند: "هنگامی که ببینی اگر مردی یک روز گناه بزرگی همچون فحشا، کم فروشی، کلاه برداری و شرب خمر انجام نداده باشد، بسیار غمگین و اندوهگین می شود که گویی آن روز عمرش تباه شده است و می بینی که زندگی مردم از کم فروشی و تقلّب تأمین می شود. در آن زمان ربا شایع می شود، کارها با رشوه انجام می یابد، مقام و ارزش دین تنزّل می نماید و دنیا در نظر آنها ارزش پیدا می کند."

3- تهی شدن مساجد از هدایت
پیامبر صلی الله علیه و آله درباره ی وضعیت مساجد در آخر الزمان می فرماید : « مساجدهم عامره و هی خراب من الهوی » ؛ « مسجدهای آن زمان  آباد و زیباست،  ولی از هدایت و ارشاد  در آن خبری نیست . »

 مردان و زنان در دوره ی آخرالزّمان، دچار نوعی قحطی غیرت می شوند

4- مانع تراشی در تربیت دینی فرزندان
از دیگر نشانه های آخرالزّمان، کم توجّهی والدین به تربیت دینی فرزندان و مانع تراشی برای علم آموزی دینی و گرایش های الهی آنان است: "وای بر فرزندان آخرالزّمان از روش پدرانشان! نه از پدران مشرکشان، بلکه از پدران مسلمانشان که چیزی از فرایض دینی را به آنها یاد نمی دهند و اگر فرزندشان نیز از پی فراگیری معارف دینی بروند، منعشان می کنند و تنها از این خشنودند که آنها درآمد آسانی از مال دنیا داشته باشند، هر چند ناچیز باشد. من از این پدران بیزارم و آنان نیز از من بیزارند." (جامع الأخبار، ص 106، فصل 62) 

5- سردی عواطف انسانی
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در این باره می فرماید « فلا الکبیر یرحم الصغیر و لا القوی یرحم الضعیف ، و حینئذ یأذن الله له بالخروج »(5) ؛ « در آن روزگار ، بزرگترها به زیر دستان و کوچکترها ترحم نمی کنند و قوی بر ضعیف ترحم نمی نمایند. در آن هنگام خداوند به او [ مهدی علیه السلام ] اذن قیام و ظهور می دهد . »

6- آشناگریزی و همسایه آزاری
از دیگر نشانه های آخرالزّمان، قطع رحم، آشناگریزی و همسایه آزاری به شیوه های گوناگون است: "هنگامی که پیوند خویشاوندی قطع شود و برای اطعام و مهمانی دادن بر یکدیگر منّت گذارند... همسایه به همسایه اش آزار و اذیّت می کند و کسی جلوگیری نمی کند.  و همسایه را می بینی که همسایه اش را از ترس زبانش اکرام و احترام می کند."

7- گسترش فساد اخلاقی
رسول خدا صلی الله علیه وآله می فرمایند : « قیامت بر پا نمی شود تا آن که زنی را در روز روشن و به طور آشکار گرفته ، در وسط راه به او تعدی می کنند و هیچ کس این کار را نکوهش نمی کند ».

محمد بن مسلم می گوید : به امام باقر علیه السلام عرض کردم : ای فرزند رسول خدا ! قائم شما چه وقت ظهور خواهد کرد ؟ امام فرمود : « إذا تشبه الرجال بالنساء، و النساء بالرجال، و اکتفی الرجال و بالرجال ، و النساء بالنساء » ؛ « هنگامی که مردها خود را شبیه زنان و زنان خود را شبیه مردان کنند . آن گاه که مردان به مردان اکتفا کرده و زنان به زنان اکتفا کنند .»

8- زن پرستی
یکی ناهنجاری های دوره آخرالزّمان، زن سالاری تا سر حدّ زن پرستی و قبله قرار دادن زنان است: "(در آخرالزّمان) تمام همّت مرد، شکم او و قبله اش، همسر او و دینش، درهم و دینار او خواهد بود. مرد از همسرش اطاعت می کند، ولی پدر و مادرش را نافرمانی می کند. در آخرالزّمان زن را ببینی که با خشونت با همسرش رفتار می کند، آنچه را که او نمی خواهد، انجام می دهد، اموال شوهرش را به ضرر وی خرج می کند.

9- بی غیرتی خانوادگی
مردان و زنان آخرالزّمانی، دچار نوعی "قحط غیرت" می شوند تا جایی که در دفاع از کیان عفّت و نجابت خانواده های خود دچار نوعی بی حسّی و بی میلی می گردند و گاه به عمد، ناموس خویش را در معرض دید نامحرمان قرار می دهند و حتّی به بی عفّتی ها و خودفروشی ایشان رضایت می دهند: "مرد از همسرش انحرافات جنسی را می بیند و اعتراضی نمی کند. از آنچه از طریق خودفروشی به دست می آورد، می گیرد و می خورد. اگر انحراف سراسر وجودش را فراگیرد، اعتراض نمی کند، به آنچه انجام می شود و در حقّش گفته می شود، گوش نمی دهد. پس چنین فردی دیّوث است(که بیگانگان را بر همسر خود وارد می کند). ( إلزام الناصب، ص195.)

پیش از ظهور امام زمان علیه السلام کشتارهای پیایی و بی وقفه رخ خواهد داد

  
10- آرزوی کمی فرزند
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود : « رستاخیز بر پا نمی شود تا آن که کسی پنج فرزند دارد آرزوی چهار فرزند کند . و آن که چهار فرزند دارد می گوید : کاش سه فرزند داشتم ، و صاحب سه فرزند آرزوی دو فرزند دارد . و آن که دو فرزند دارد ، آرزوی یک فرزند بنماید . وکسی که یکی فرزند دارد آرزو کند که کاش فرزندی نداشت » . (فردوس الاخبار ،ج 5،ص227)