جماز

دریافت
حجم: 18.1 مگابایت
توضیحات: التماس دعا

«تداوم اپیدمی ویروس منحوس کرونا در جهان و ایران، چالش های متعدد اجتماعی، اقتصادی و معیشتی را به‌ویژه در میان اقشار آسیب‌پذیر ایجاد کرده است. لذا لزوم تقویت همبستگی و همدلی در میان آحاد مردم برای ترویج فرهنگ ایثار و فداکاری و به تعبیر مقام معظم رهبری «کمک های مومنانه» به اقشار نیازمند جامعه، از جمله الزامات راهبردی برای برون‌رفت از تبعات اجتماعی و اقتصادی بحران کرونا به شمار می آید.»

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین مختاری- رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی و استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم - به مناسبت ولادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام در یادداشتی آورده است:

حال در آستانۀ ولادت با سعادت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، رزمایش‌های کمک‌های مومنانه مواسات و همدلی برای کمک به نیازمندان و محرومان در اقصی نقاط کشور آغاز شده است که کارکردهای بی‌بدیل آن در تقویت تعاون و همکاری و مسئولیت‌پذیری و انسجام اجتماعی و استحکام بنیان خانواده و کاهش فقر و هم نوایی فراگیر با نیازمندان جامعه، انکار ناپذیر است.

کمک‌های مومنانه برگرفتۀ از سیرۀ کریم اهل بیت(علیه السلام)

بی تردید حصول این دستاورد مهم و بسط و گسترش کارکردهای معرفتی کمک های مومنانه در جامعۀ اسلامی، منبعث از مکتب اهل بیت (علیه السلام) است که شاخصه های کلیدی این مسأله را می توان در سیره و سبک زندگی امام مجتبی (علیه السلام)، به عنوان اسوۀ انفاق و ایثار و کرامت مشاهده نمود.

در تبیین این مهم باید گفت، اثبات صفت برجسته جود و بخشش در وجود مبارک کریم اهل بیت (علیه السلام) به شدت خودنمایی می کند. به نحوی که آن حضرت در  کمک به محرومان و دست گیری از بیچارگان، شهرۀ عام و خاص بود.

در واقع کمک به فقرا از جمله فعالیت ها ی راهبردی امام (علیه السلام) در مدینه بود که عمدۀ این کمک ها از عایدات موقوفات و صدقات پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) و امام علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و اموال شخصی آن حضرت تأمین می شد.

کمک به فقرا و مستمندان آنچنان در سیرۀ امام مجتبی علیه السلام اهمیت داشته است که آن حضرت دو بار نیمی از ثروت خود را صدقه داد.

در بیان اوج بخشندگی امام مجتبی(علیه السلام) همین بس که آن حضرت همه اموال خود، حتی کفش‌های خود را در راه خدا صدقه دادند. ابن عساکر به سندش از عامر نقل کرده که گفت: «أَنَّ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَاسَمَ اللَّهَ مَالَهُ مَرَّتَیْنِ حَتَّی تَصَدَّقَ بِفَرْدِ نَعْلِهِ؛ حسن بن علی اموالش را دو بار با خدا تقسیم نمود. حتی این که به یک عدد از نعلینش صدقه داد.»

هیچگاه فقیری را نا امید نمی کرد

در واقع آن حضرت پناهگاه دل های نیازمندان بود و تا حد ممکن دیگران را ناامید نمی ساخت و هیچ فقیری از در خانه او دست خالی بازنمی گشت، حتی اگر نزد امام (علیه السلام) چیزی نبود که به نیازمند بپردازد، لیکن آن حضرت با رفتاری کریمانه، خشنودی فرد نیازمند را محقق می ساخت.

روزی مردی فقیر از امام مجتبی (علیه السلام) درخواست کمک کرد. آن حضرت چیزی در دست نداشتند و چون نمی خواستند آن فرد را ناامید برگردانند، او را به سوی بارگاه خلیفه راهنمایی کردند تا خلیفه را در سوگ دخترش تسلیت بدهد و بدین وسیله، صله ای دریافت دارد.

به ایشان گفتند چرا هیچ گاه فقیری را مأیوس برنمی‌گردانید؟ در پاسخ فرمودند: «من خود، دست نیاز بر درگاه خدا دارم و به الطافش امیدوارم. به همین دلیل، شرم دارم از این که خود فقیر باشم و فقیری را مأیوس برگردانم. خدای بزرگ مرا عادت داده است که نعمتهای فراوانش را بر من ارزانی دارد و من نیز او را عادت داده ام که نعمتهایش را به مردم ببخشم.»

حقیقت کمک مومنانه در سیرۀ امام مجتبی(علیه السلام)

تأمل در سیرۀ کریم اهل بیت (علیه السلام) نشان می دهد آن حضرت علاوه بر اصل انفاق و حمایت از فقرا و نیازمندان، حقیقت کمک مومنانه را برای آحاد جامعه روشن ساخته است که همان حفظ عزت، کرامت و شخصیت فرد نیازمند می باشد.

لذا آن حضرت به هیچ وجه راضی نبودند، عزتمندی و آبروی انسان نیازمند تضعیف گردد. به همین دلیل، گاه با دریافت نامه و گاه از پشت در به نیازمندکمک می کردند تا با او مستقیماً روبه رو نشوند.

آری بخشش های امام به گونه ای نبود که نیازمندان از دریافت کمک، احساس حقارت کنند که این مسأله از روح بزرگ و همت والای آن پیشوای عالی مقام حکایت دارد.

در مجموع  این روش مهم تربیتی و اخلاقی در کرامت حسنی، در زمان کنونی که بسیاری از افراد جامعه خود از مشکلات عدیدۀ اقتصادی رنج می برند، می تواند آثار و برکات مختلفی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در ارتقای همدلی و هم نوایی مادی  و معنوی آحاد مردم با اقشار آسیب پذیر جامعه به همراه داشته باشد.

گفتنی است ابعاد انفاق و کرامت امام مجتبی (علیه السلام) در این نگاشته، اگر چه به قطره ای از دریای کرم و جود آن بزرگوار اشاره کرده است، لیکن پیوند ناگسستنی مردم مسلمان و انقلابی ایران با مکتب اهل بیت(علیه السلام) به ویژه سیرۀ کریمانۀ امام حسن مجتبی (علیه السلام)، تجلی از خودگذشتگی و کمک های مومنانه مردم متدین و روزه دار ایران را در حمایت فراگیر از محرومان و نیازمندان جامعه در شرایط سخت کرونایی را به منصۀ ظهور خواهد رساند.

۱.حیات الامام حسن، ج ١، ص ٣١٦ ؛ انساب الاشراف، ج ١، ص ٣١٩ ؛ طبقات الکبری، ج ١، ص ٢٣.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، به تازگی ویدئویی از بازیگر سرشناس کشورمان در فضای‌مجازی منتشر شده که با واکنش منفی کاربران شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است. در این ویدئو، سحر قریشی در فضای آزاد در حال پیاده‌روی است و بعد از رفتن به سمت یک پاکبان محترم و گفتن این جمله که ما لباس‌مان را با هم ست کردیم، با واکنش پاکبان مواجه می‌شود که می‌گوید: «برو».

سپس قریشی در حالی که با صدایی بلند می‌خندد، خطاب به دوستانش می‌گوید: «همین مونده بود که این بگه برو...» و به خنده‌هایش ادامه می‌دهد.

حال این سوال پیش می‌آید که این نگاه از بالا به پایین از کجا سرچشمه می‌گیرد و چرا بعضی افراد هستند که اجازه هرگونه رفتاری با دیگران را به خودشان می‌دهند؟ در خور ذکر است که در این مطلب، ریشه‌های چنین رفتار‌هایی به صورت کلی مورد بررسی قرار می‌گیرد و ممکن است درباره این مصداق خاص، صدق نکند.

احترام گذاشتن به دیگران به اندازه ثروت‌شان

متاسفانه در جامعه کنونی ما شاهد نوعی رویکرد هستیم که بعضی افراد به دیگران به اندازه ثروت و جایگاه اجتماعی‌شان احترام می‌گذارند. در نتیجه افراد فرودست و کم درآمد جامعه به صورت اتوماتیک در دیدگاه این افراد از چرخه احترام و عزت اجتماعی خارج می‌شوند و نتیجه آن رفتار‌های این‌چنینی می‌شود. افرادی که قشر کارگر و پایین دست جامعه را لایق احترام و تکریم نمی‌دانند و دست به رفتار‌هایی می‌زنند که به دور از ادب است.

کسر شأن دانستن ارتباط با افراد پایین دست

نکته بعدی نوعی خودشیفتگی در بعضی افراد مشهور و دارای موقعیت اجتماعی بالاست که برای‌شان دردسرساز می‌شود. این افراد فقط خود را مستحق معاشرت با افراد ثروتمند و دارای طبقه بالای جامعه می‌دانند و مراوده و ارتباط با افراد پایین دست را کسر شان خود می‌دانند و از دیدگاه آن‌ها، افراد این چنینی تنها می‌توانند آن‌ها را تحسین و تکریم کنند و حق اظهارنظر و داشتن نظر مستقل را ندارند. در شرایطی بدتر، بعضی از آن‌ها بر این تصور هستند که ارتباط با افراد ضعیف و فرودست به وجهه آن‌ها آسیب می‌زند و به قول معروف از کلاس‌کاری آن‌ها کم می‌کند.

معیار عزت و احترام را بشناسیم

به انسان‌های با اخلاق از همان دوران کودکی آموخته شده که به تمامی افراد فارغ از موقعیت و درآمد آن‌ها احترام بگذارند و تمامی انسان‌ها بدون توجه به رنگ پوست و جنسیت و درآمد، قابل احترام هستند.

در رفتار‌های چنین افرادی به کارگر خدماتی همان‌قدر احترام و عزت گذاشته می‌شود که به پزشک یا بزرگان. شاید بهتر است نظام آموزش و پرورش کشور در این زمینه تلاش بیشتری کند و اخلاقیات و روش‌های انسان بودن را با دقت بیشتری به کودکان آموزش دهد تا شاید حداقل در نسل‌های بعدی، معیار عزت و احترام میزان نفعی که از شخص مقابل گیرمان می‌آید، نباشد. یا شاید مراوده با افراد مشهور و ثروتمند باعث افتخارمان نشود و افراد را صرف نظر از جایگاه و طبقه اجتماعی، به خاطر طرز فکر و اخلاق‌شان بخواهیم و به آن‌ها احترام بگذاریم.

علی جان، پنجره دلم را به روی صحن وجود آسمانی‌ات می‌گشایم و خویش را اسیر کمند شوق آفرین عشقت می‌کنم، ای هم زبانِ بهترین دقایق حیات، با تو سخن آغاز می‌کنم که پیاله حیاتم را، ساقی بزم شورانگیز خیال تو لبریز ساخته، و خاکستر وجودم را آتش عشق تو بر باد داده است. علی جان، درخشش طلیعه با شکوه وجود تو از پشت کوهسار چشمان همیشه مشتاق ما، شکوفایی گل‌های آفرینش را برایمان به ارمغان می‌آورد، آن گاه که نم‌نم باران لطیف مهر تو بر صفحه دلمان جاری می‌شود. نسیم مهرورزی با تو، در آسمان قلبمان وزشی آرام از سر می‌گیرد و عطر دل انگیز کوچه باغ‌های آرام اندیشه مطهّرت را به ما هدیه می‌کند. علی جان، در کلاس مهر تو، گل‌های سرخ باغ دل بستگی شکوفا می‌شود و عطر بنفش سادگی و خلوصت، هم دم نفس‌های زندگی، به روح پرتلاطم انسانی‌ات آرامش می‌بخشد.

به نام خالق علی علیه السلام
میلاد امیر عارفان علی علیه السلام
تجسم عینی ایثار
تبلور حضور عشق
طلوع جوانمردی و صداقت
بر جنابعالی و تمامی عاشقان آن حضرت مبارک باد.

چند مولودی برای ولادت امام علی (علیه السلام):

دریافت
حجم: 10.8 مگابایت

دریافت
حجم: 18.7 مگابایت

دریافت
حجم: 2.37 مگابایت

دریافت
حجم: 5.07 مگابایت

دریافت
حجم: 1.36 مگابایت